Kunst maken gaat met vallen en weer opstaan. Ik ben iemand die iedere dag veel ideeën in het hoofd heeft, wetende dat maar een fractie ervan ook echt gemaakt kan worden. Tegenwoordig schrijf ik mijn idee op een briefje, vouw het op en doe het in een glazen pot zodat het uit mijn hoofd is…om de zoveel tijd lees ik alle briefjes door en merk dan dat de meeste ideeën alweer vervlogen zijn. En dat is oké.

Expressieve kunst, abstract en figuratief, heeft een extra dimensie die belangrijk is voor de kunstenaar; dat wat in je hart leeft, in je gedachten speelt en in je lichaam is opgeslagen als ervaring, vormt een onbekende factor in het maakproces. Ik begin met een idee en uiteindelijk is het totaal iets anders geworden. En dat is ook goed.

Iedere dag vraag ik de Here Jezus of Hij zich wil ontfermen over ons, Zijn schepsels, de mensen, de dieren, de planten en bomen…alles wat leeft. Het is voor mij belangrijk om te geloven dat Hij dat ook doet zodat ik, kind van God, mijn zorgen en andere emoties bij Hem kan neerleggen in de wetenschap dat er voor ons gezorgd wordt.